Útskrift og fyrirlestur á Laugavatni

Ég þakka öllum sem mættu í útskriftaveislu mína fyrir komuna og er ég afar hress með að fólk hafi yfir höfuð mætt, með sitt höfuð, inn á heimili föður míns. Fyrir þá sem segja að þeim hafi leiðst segi ég: ,, ég vísa því til föðurhúsanna". Faðir minn sýndi mikla hæfni í þjónahlutverki og móðir mín og Ragna sýndu mikla hæfni í skipulagningu og veislustjórn og kann ég þeim bestu þakkir fyrir. Auk þess langar mig að þakka fyrir gjafir og sýndan hlýhug.

Um leið og ég læri að setja myndir inn á tölvu, mun ég setja myndir úr veislunni hér inn.

Útskriftin var svo sem ágæt líka. Það kann að hljóma undarlega, en það sem ég var að hugsa þegar ég fékk prófskírteinið og tók í hönd Ólafs Þ. Harðarsonar prófessors og Kristínar Ingólfsdóttur rektors, var eitthvað á þessa leið, ,,ég vona að enginn hafi verið að klóra sér í pungnum áður en hann tók í höndina á þeim". Enda voru u.þ.b. 290 manns búnir að taka í höndina á Kristínu og að auki svona 40 í höndina á Ólafi áður en kom að mér. Að sjálfsögðu er ólíklegt að kvenkyns útskriftanemar hafi tekið þátt í slíkum athöfnum. Kannski þær hafi verið að klóra sér í einhverju öðru, hvað veit ég?

Að öðru. Í vikunni hélt ég tvo 80 mínútna fyrirlestra fyrir menntaskólakrakka sem Skúli vinur, kennir á Laugavatni. Umfjöllunarefnið var kapítalismi og frjálshyggja. Það gekk ágætlega fyrir utan nett svitakast sem kom í seinni fyrirlestrinum. Held samt að enginn hafi tekið eftir því. Gaman var að sjá að sumir krakkanna töldu sig mikla frjálshyggjumenn og aðrir töldu sig harða vinstri menn, án þess að vita af hverju þeir voru það. Maður sá þó að þeir höfðu áhuga og spurðu mikið í umræðum í lok fyrirlestranna. Þar með er markmiðinu náð.